Σαν σήμερα, στις 10 Δεκεμβρίου 1893 ο πρωθυπουργός της Ελλάδος Χαρίλαος Τρικούπης παραδέχθηκε επισήμως στο ελληνικό κοινοβούλιο ότι η χώρα πτώχευσε. Ο Τρικούπης  κηρύσσει στάση πληρωμών και το επόμενο διάστημα η Ελλάδα περνά κάτω από τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο (ΔΟΕ).

«Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» είναι η γνωστή φράση του Τρικούπη που έμεινε στην ιστορία αποτυπώνοντας τις πολιτικοκοινωνικές εξελίξεις της εποχής στη χώρα, παρόλο που ως διατύπωση δεν καταγράφεται πουθενά στα πρακτικά της Βουλής αλλά μονάχα σε μαρτυρίες. Η αντιπολίτευση και ο τύπος έσπευσαν να χρησιμοποιήσουν τη φράση αυτή για να εκμεταλλευτούν τη δυσαρέσκεια της κοινής γνώμης εις βάρος του Τρικούπη, κατηγορώντας τον πως ευθύνεται για τη χρεωκοπία της χώρας εξαιτίας του οικονομικού του προγράμματος.

Σε κάθε περίπτωση η  φράση του Τρικούπη έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα, καθώς σηματοδοτεί ένα δημοσιονομικό αδιέξοδο ή μια άλλης μορφής αποτυχία, κυρίως σε οικονομικά θέματα εθνικής κλίμακας.

Αν και θεωρείται πως η φράση λέχθηκε από το βήμα της Βουλής, αμφισβητείται πως χρησιμοποιήθηκε από τον Τρικούπη στην ομιλία του, καθώς από τα πρακτικά της Βουλής δεν προκύπτει κάτι τέτοιο. Διάφορες άλλες μαρτυρίες, (όπως η μαρτυρία του Ανδρέα Συγγρού στα Απομνημονεύματά του, που αναφέρει πως άκουσε εκείνη την μέρα τον Τρικούπη να προφέρει την φράση στην ομιλία του), αναφέρουν πως η φράση ελέχθη κανονικά από αυτόν, αλλά χωρίς να είναι ξεκάθαρο αν ειπώθηκε στη Βουλή ή εκτός αυτής.

Στη πραγματικότητα η φράση αυτή λέχθηκε από τον Τρικούπη την παραπάνω ημερομηνία από του βήματος της Βουλής (Παλαιά Βουλή), όχι όμως απευθυνόμενος προς το Σώμα της Βουλής ως επίσημη διακήρυξη, αλλά «εν τη ρύμη του λόγου» του, αναφέροντας «εν παρόδω» στις αναγκαίες προς τους δανειστές διαπραγματεύσεις, που πίεζαν απροκάλυπτα τον οικονομικό έλεγχο της Ελλάδας, «ότι πρέπει να λαλήσωμεν προς αυτούς επτωχεύσαμεν δυστυχώς» κ.λπ.

Η αντιπολίτευση όμως εκμεταλλευόμενη κομματικά τη φράση αυτή παράστησε τον πρωθυπουργό να κηρύσσει με αυτήν επίσημα από του βήματος της Βουλής τη χρεωκοπία της Ελλάδας. Τη θέση αυτή υιοθέτησαν και όλα σχεδόν τα έντυπα της εποχής σε σημείο που να δημιουργήσουν ακόμα και απογοήτευση στους οπαδούς του Χ. Τρικούπη. Η προπαγάνδα αυτή το πόσο ευνόησε υπέρμετρα την τότε αντιπολίτευση διαφαίνεται από τον ειρωνικό σκωπτικό χαρακτήρα που αποδόθηκε σ΄ αυτήν και που χρησιμοποιήθηκε ομοίως μυριάδες φορές με συνέπεια να παραμείνει ιστορική μέχρι σήμερα.

Παρόμοια επίσης φράση, ελαφρά παραλλαγμένη, χρησιμοποίησε και ο Ελευθέριος Βενιζέλος, όταν με την φράση του «τελικώς επτωχεύσαμεν» τον Μάιο του 1932, η κυβέρνησή του θα κηρύξει για άλλη μια φορά πτώχευση της Ελλάδας, κάτω από το υψηλό χρέος του εξωτερικού δανεισμού, επικαλούμενος ακόμη και τη Μικρασιατική Καταστροφή, που είχε σημειωθεί δέκα χρόνια πριν, αλλά και τη διεθνή οικονομική ύφεση από το Κραχ του 1929, ενώ στην πραγματικότητα ήταν συσσώρευση πολλών χρεών μαζί από την αρχή του αιώνα.