Τον τελευταίο χρόνο το μεγαλύτερο και δυσεπίλυτο κοινωνικό , οικονομικό και πολιτικό πρόβλημα είναι εκείνο της ανόδου του πληθωρισμού και κατ΄ επέκταση της «ακρίβειας».
Οι αιτίες είναι πολλές , συστημικές κυρίως , που εκδηλώθηκαν πιο έντονα με την έναρξη της σύρραξης Ρωσίας –Ουκρανίας.
Εκεί ενεπλάκησαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο (οικονομικό – στρατιωτικό- πολιτικό κλπ) όλος σχεδόν ο πλανήτης.
Λόγω παγκοσμιοποίησης πλέον , προβλήματα πληθωρισμού και ακρίβειας αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν όλα τα κράτη.
Αυτό όμως που συμβαίνει στην Ελλάδα ξεπερνά κατά πολύ τον μέσο όρο , κυρίως των χωρών με τις οποίες συγκρινόμαστε , δηλαδή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έτσι μας κατατάσσει η Eurostat ανάμεσα στις πέντε ακριβότερες χώρες και μάλιστα προοδευτικά , ολοένα και ακριβότερη.
Για δύο , νομίζουμε «αποκρουστικές» πολιτικά επιλογές , κατέχουμε «περίοπτη θέση» στον αρνητικό αυτόν κατάλογο.
Πρώτον και ολοφάνερο η εύνοια της κυβέρνησης στα μεγάλα συμφέροντα , που παρά τα ψίχουλα των προστίμων , δρουν ανενόχλητα και με την ανεπάρκεια της ανεξάρτητης δημόσιας αρχής να «παίξει» τον ρόλο της.
Και δεύτερον διότι έτσι , με την άδικη έμμεση υπερφορολόγηση που «πέφτει» στο μεγαλύτερο της μέρος στις πλάτες των μικρομεσαίων , «βολεύεται» το υπουργείο οικονομικών , με τα έσοδα του λογιστηρίου του κράτους να διογκώνονται υπερβολικά.
Με αυτό το κόλπο έρχεται μετά η κεντρική εξουσία και μοιράζει τα «δώρα» των διαφόρων «pass».
Κι ακολουθούν οι μικροαυξήσεις (αναλογικά με την άνοδο των τιμών) των μισθών και των συντάξεων.
Κι έτσι όλα «μέλι - γάλα».
Άσχετο αν με αυτά που παίρνεις τώρα , αγοράζεις σχεδόν τα μισά…
Αυτό που συμβαίνει τον τελευταίο καιρό με την ενέργεια , την βενζίνη , τα τρόφιμα και άλλα είδη , αλλά και εκείνο με τις τηλεπικοινωνίες που είναι κατά 70% ακριβότερες από τον μέσο όρο της Ε.Ε. , είναι απαράδεκτο.
Τούτα λοιπόν είναι τα μαντάτα και οι «λογικές» των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που βάζουν το κάρο μπροστά και όχι το άλογο , όπως ατυχώς αγωνίζεται να μας πείσει ο πρωθυπουργός.
Με «τούτα και με εκείνα» υπάρχει τεράστια ανασφάλεια στην κοινωνία και μια «αναταραχή» που προς το παρόν ευνοεί τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς της ανοχής , αν όχι της υποστήριξης , των επιχειρηματικών ομίλων εντός και εκτός…
Διότι ως γνωστόν ο λύκος ή μάλλον οι λύκοι στην αναμπουμπούλα χαίρονται και κάνουν πάρτυ …
Και εφόσον υπάρχουν λύκοι στην ιστορία μας τότε … υπάρχουν και πρόβατα.
Ποιά είναι ;
Μια ματιά στον καθρέφτη μας και θα λυθεί πάραυτα η απορία !
