«Unternehmen Kalavryta». Στα γερμανικά η συγκεκριμένη φράση σημαίνει «Επιχείρηση Καλάβρυτα» και με αυτή την κωδική ονομασία οι ναζί κατακτητές σχεδίασαν και εκτέλεσαν αυτό που σήμερα ξέρουμε ως «ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων».Την εκτέλεση της αποστολής ανέλαβαν μονάδες της 117ης Μεραρχίας Κυνηγών, που έδρευε στην Πελοπόννησο και είχε επικεφαλής τον υποστράτηγο Καρλ φον Λε Ζουίρ.
Η μάχη της Κερπινής
Ουσιαστικά η τύχη των Καλαβρύτων κρίθηκε στις 20 Οκτωβρίου 1943 όταν οι ναζιστικές δυνάμεις ταπεινώθηκαν από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ στη μάχη της Κερπινής. Εκεί σκοτώθηκαν δεκάδες Γερμανοί στρατιώτες και αιχμαλωτίστηκαν 78.
Η ναζιστική διοίκηση, ειδικά στο τελευταίο έτος της κατοχής, είχε προχωρήσει σε πολλές ακρότητες και όπως αποδείχθηκε δεν θα δίσταζε να προχωρήσει σε μια ακόμα. Τη μεγαλύτερη.
Μετά την ταπεινωτική ήττα στη μάχη της Κερπινής, η οδηγία που δόθηκε ήταν να μη διστάσουν οι ναζί στρατιώτες να προχωρήσουν σε οποιαδήποτε πράξη εκδίκησης ήθελαν ανεξάρτητα του πόσο σκληρή ήταν.
«Unternehmen Kalavryta»
Η «Επιχείρηση Καλάβρυτα» ξεκίνησε στις 4 Δεκεμβρίου, όταν οι γερμανικές δυνάμεις άρχισαν να συρρέουν στην ευρύτερη περιοχή των Καλαβρύτων από την Πάτρα, το Αίγιο, τον Πύργο και την Τρίπολη. Στις 9 Δεκεμβρίου έφθασαν στα Καλάβρυτα, δημιουργώντας κλοιό γύρω από την πόλη. Καθησύχασαν τους κατοίκους, διαβεβαιώνοντας ότι στόχος τους ήταν αποκλειστικά η εξόντωση των ανταρτών. Για να τους πείσουν ακόμη περισσότερο προχώρησαν στην πυρπόληση σπιτιών, που ανήκαν σε αντάρτες, και αναζήτησαν την τύχη των Γερμανών τραυματιών της μάχης της Κερπινής.
Το πρωί της Δευτέρας 13 Δεκεμβρίου, ωστόσο, φανέρωσαν το πραγματικό τους πρόσωπο και συγκέντρωσαν όλο τον πληθυσμό στην κεντρική πλατεία. Στη συνέχεια οδήγησαν όλους τους άνδρες άνω των 13 ετών σε μια επικλινή τοποθεσία, που ονομαζόταν «Ράχη του Καπή», ενώ τα γυναικόπαιδα τα κλείδωσαν στο σχολείο. Στη ράχη του Καπή , αργά το μεσημέρι εκείνης της αποφράδας ημέρας, με ριπές πολυβόλων οι Γερμανοί εκτέλεσαν τους συγκεντρωμένους, γύρω στους 800 ανθρώπους. Μόνο 13 Καλαβρυτινοί διασώθηκαν και αυτοί επειδή είχαν καλυφθεί από τα πτώματα των συμπολιτών τους και οι Γερμανοί τους θεώρησαν νεκρούς. Το σήμα για την εκτέλεση έδωσε με φωτοβολίδα από το κέντρο των Καλαβρύτων ο ταγματάρχης Χανς Εμπερσμπέργκερ και επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος ήταν ο υπολοχαγός Βίλιμπαντ Ακαμπχούμπερ.
Συνολικά, κατά τη διάρκεια της «Επιχείρησης Καλάβρυτα», οι Γερμανοί σκότωσαν 1.101 άτομα, κατέστρεψαν και λεηλάτησαν πάνω από 1.000 σπίτια, κατάσχεσαν 2.000 αιγοπρόβατα και απέσπασαν 260.000.000 δραχμές.
Κανείς από τους υπευθύνους του Ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων δεν λογοδότησε στη Δικαιοσύνη. Ο στρατηγός Λε Ζουίρ πέθανε αιχμάλωτος των Σοβιετικών το 1954, ο Εμπερσμπέργκερ σκοτώθηκε στο Ανατολικό Μέτωπο και ο Ακαμπχούμπερ πέθανε στην Αυστρία το 1972, σε ηλικία 67 ετών. Μόνο ο κατοχικός στρατιωτικός διοικητής της Ελλάδας, στρατηγός Χέλμουτ Φέλμι (1885-1965), καταδικάσθηκε το 1948 σε κάθειρξη 15 ετών από το Δικαστήριο της Νυρεμβέργης για όλα τα εγκλήματα πολέμου του Γ’ Ράιχ στην Ελλάδα, αλλά μετά από τρία χρόνια αφέθηκε ελεύθερος.
Πηγή: reader.gr
