H Λαϊκή Συσπείρωση για τον προϋπολογισμό 2025: Μια από τα ίδια…

Η δημοτική αρχή του «ανεξάρτητου» κ. Μπιζά, αποδεικνύει για μια ακόμη φορά,την πλήρη υποταγή της στις κυβερνητικές επιλογές για αυξήσεις με κάθε τρόπο και εις βάρος των δημοτών της Πάρου.

Στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο στις 18/12 επιβεβαιώθηκε με τον προϋπολογισμό του 2025 ότι «το βαρέλι δεν έχει πάτο».

Μετά το «χαράτσωμα» στο νερό,στα δημοτικά τέλη,στα τέλη καθαριότητας,στους κοινόχρηστους χώρους κλπ.ήρθε για ψήφιση ένας προϋπολογισμός μακριά από τις σημερινές ανάγκες των Παριανών, με μοναδικό μέλημα τηςπλειοψηφίας την εφαρμογή της πολιτικής που λέει ότι όλα τα φορτώνουμε στις πλάτες των πολιτών.

Ενώ το οικογενειακό εισόδημα εξανεμίζεται με τις αλματώδεις αυξήσεις σε τρόφιμα, δαπάνες στέγασης, ενέργειας κλπ, η δημοτική πλειοψηφία προχωρά κατά γράμμα στην «αρχή της εισπραξιμότητας».

Με τη στάση της όμως αποδέχεται αυτό που ουσιαστικά στραγγαλίζει τους Δήμους και μάλιστα χωρίς να διεκδικεί και τους θεσμοθετημένους οφειλόμενους πόρους όπως και η ιδια η ΚΕΔΕ αναγνωρίζει.

Αυτή η «λογική» είναι το όχημα και το άλλοθι για την αδυναμία εξεύρεσης λύσεων, βάζοντας μονίμως το χέρι βαθιά στη τσέπη του δημότηενώ παράλληλα ο ήδη ανεπαρκής και συνεχώς μειούμενος αριθμός υπαλλήλων ανοίγει την πόρτα για αναθέσεις και  εργολαβίες με ότι αυτό σημαίνει (υψηλότερο κόστος για όλους μας αλλά και χειρότερες υπηρεσίες).

Κουβέντα για διεκδίκηση, μόνο υποταγή και προσαρμογή.

Η Λαϊκή Συσπείρωση καταψήφισε τον προϋπολογισμό ο οποίος

· περιέχει δαπάνες του τεχνικού προγράμματος που ήδη είχαμε καταψηφίσει αφού βρίσκεται μακριά από την αντιμετώπιση των σύγχρονων αναγκών του παριανού λαού.

· εδράζεται πάνω στις υπέρογκες αυξήσεις των δημοτικών τελών τις οποίες επίσης καταψηφίσαμε

· υιοθετεί τις οριζόντιες αυξήσεις των τελών καθαριότητας που η Λαική Συσπείρωση χρόνια αντιπαλεύει θεωρώντας απαράδεκτη την ενιαία χρέωση (πχ το μικρό σπίτι δεν μπορεί να πληρώνει τα ίδια με την βίλα, το μικρομάγαζο με το πολυκατάστημα και τις μεγαλοεταιρίες, το μικρό κατάλυμα με το πεντάστερο ξενοδοχείο).

Όπως σε κάθε δημοτικό συμβούλιο έτσι και σε αυτό η Λαϊκή Συσπείρωση αιτιολόγησε τις θέσεις της, μίλησε για διεκδίκηση από την κεντρική εξουσία χρημάτων τα οποία οφείλει η εκάστοτε κυβέρνηση στους δήμους και δέχθηκε λεκτικά απαράδεκτες επιθέσεις επειδή για ακόμα μια φορά προασπίστηκε τις λαϊκές ανάγκες, υπερασπίστηκε τον Παριανό δημότη.

Προφανώς οι ενστάσεις και οι προτάσεις της Λαϊκής Συσπείρωσης ενοχλούν γιατί αποκαλύπτουν την υποταγή της, την απουσία οράματος και πολιτικού σχεδιασμού της πλειοψηφίας.