Συνεχίζοντας τις συνεντεύξεις μας με τους θεσμικούς παράγοντες του νησιού, σήμερα έχουμε τη χαρά και τη τιμή να φιλοξενούμε τον επικεφαλής της αντιπολίτευσης του Δήμου Πάρου, κύριο Κώστα Ροκονίδα.

Συνέντευξη στο Δημήτρη Μπελδέκο

1.    Ας ξεκινήσουμε από το θέμα των ημερών. Το τελευταίο διάστημα η υγειονομική κατάσταση στην χώρα έχει χειροτερέψει. Τα ποσοστά εμβολιασμού είναι σχετικά χαμηλά, τα κρούσματα αυξάνονται, τόσο στο νησί μας όσο και πανελληνίως, και ο κίνδυνος να γεμίσουν οι κλίνες ΜΕΘ είναι πλέον ορατός. Θα ήθελα το σχόλιο σας.

Το δημόσιο σύστημα Υγείας έχει «φρακά­ρει» για μια ακόμα φορά και οι αντοχές του προσωπικού κτυπάνε «κόκκινο». Τα νοσοκομεία γίνονται μιας νόσου, άνθρωποι που έπρεπε να βρίσκονται σε ΜΕΘ νοσηλεύονται σε απλούς θαλάμους και σε ράντζα. Στη περίπτωση του νησιού μας το Κέντρο Υγείας από την αρχή της πανδημίας με το ίδιο σχεδόν προσωπικό κλήθηκε να αντιμετωπίσει τα κρούσματα του covid-19 και να ανταποκριθεί στο ρόλο του ως εμβολιαστικό κέντρο. Πολλά καρπούζια στην ίδια μασχάλη με λογικό αποτύπωμα την υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Πιστεύουμε ότι το εμβόλιο κατά του covid-19 αποτελεί κατά­κτηση της επιστήμης που η ανθρωπότητα πρέ­πει να έχει πρόσβαση σε αυτό, πράγμα που δεν συμβαίνει, και να το αξιοποιήσει με δεδομένο ότι αποτε­λεί αυτή τη στιγμή το μοναδικό όπλο κατά του κορωνοϊού.

Θεωρούμε όμως ότι το μεγάλο πρόβλημα σχετικά με τα χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού είναι η καχυποψία του κόσμου απέναντι στη πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση. Οφείλεται στην έλλειψη ουσιαστικής ορ­γάνωσης μιας σοβαρής ενημερωτικής εκστρατείας κι ενός εμβολιαστικού προγράμματος, στηριγμένου στο δημόσιο σύστημα Υγείας, που θα περιλαμβάνει ανα­λυτική ενημέρωση, προληπτικό έλεγχο, αλλά και ια­τρική παρακολούθηση των εμβολιασμένων. Η κυβέρνηση απενοχοποιεί τον εαυτό της  με το να μη παίρνει ουσιαστικά μέτρα μέχρι σήμερα για τα ΜΜΜ, τους μεγάλους χώρους δουλειάς, τα σχολεία, χωρίς να ενισχύει το δημόσιο σύστημα Υγείας με προσωπικό και μέσα. Αντίθετα θεοποιεί την ατομική ευθύνη των πολιτών, μετακυλύει το κόστος της πρόληψης στο λαό και δείχνει ιδιαίτερη σπουδή στη περιφρούριση των συμφερόντων των φαρμακευτικών και των ιδιωτικών  ομίλων υγείας. Δεν μπορεί να αξιοποιείται από την κυβέρνηση ο εμ­βολιασμός για να καλλιεργεί κλίμα διχασμού και εκφο­βισμού, κοινωνικού αυτοματισμού για την αποτίναξη των ευθυνών από τις πλάτες της και την ίδια ώρα να προχωρά παραπέρα η εμπορευματοποίηση της Υγείας.

Σήμερα, χρειάζονται μέτρα που να πείθουν και όχι να εκβιάζουν.

Ειδικότερα για τη Δημόσια Υγεία στην Πάρο και την Αντίπαρο το πάνδημο αίτημα πρέπει να είναι η ύπαρξη μιας νέας μονάδας Πρω­τοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, όπως και αν αυτή λέγεται, Κέντρο Υγείας ή μικρό Νοσοκομείο, που να ανταποκρίνεται στα σημερινά πληθυσμιακά, επιδημιο­λογικά και γεωγραφικά δεδομένα των νησιών μας.

Έχουμε δεσμευτεί ότι άμεσα θα το φέρου­με θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο.

2.    Παρά την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, καθώς και την σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας της τοπικής κοινωνίας, είδαμε μία μικρή μερίδα 22 κατοίκων (ως επί τω πλείστον κάτοικοι εξωτερικού) να προσφεύγει ενώπιον του ΣτΕ και να ζητάει ακύρωση του έργου του νέου αεροδρομίου. Εσείς από τη μεριά σας στηρίξατε τη δημοτική αρχή, απαιτώντας ταυτόχρονα να βελτιωθούν οι υποδομές και να μπει ένα τέλος στο κυκλοφοριακό πρόβλημα που παρατηρείται. Θα θέλατε να μας συγκεκριμενοποιήσετε τις θέσεις σας για αυτά τα δύο μεγάλα προβλήματα που ταλανίζουν το νησί μας ;

Μια επισήμανση κύριε Μπελδέκο. Δεν στηρίξαμε τη δημοτική αρχή. Η δική μας θέση διαχρονικά από τη δεκαετία του ‘90 ήταν και παραμένει ότι το νέο αεροδρόμιο αποτελεί μια υποδομή που βελτιώνει τις συνθήκες μετάβασης των κατοίκων της Πάρου από και προς την ηπειρωτική χώρα και αναβαθμίζει τις δυνατότητες πρόσβασης των επισκεπτών του νησιού μας.Είναι γνωστές επίσης οι πρωτοβουλίες της Λαϊκής Συσπείρωσης από το 2015 για την διεκδίκηση της ολοκλήρωσης των έργων του αεροδρομίου και όχι της υλοποίησης ενός έργου, όπως έγινε, που εξυπηρετούσε έναν αερομεταφορέα. Πρόταση αποδεκτή από όλους, εκτός της δημοτικής αρχής τότε.

Στη βάση της διαχρονικής μας θέσης διεκδικούμε την ολοκλήρωση των έργων του νέου αεροδρομίου. Εκτός βέβαια από την ολοκλήρωση των υποδομών του αεροδρομίου εκκεμούν μια σειρά  απαραίτητα έργα υποδομής που χρονίζουν και έχει ανάγκη το  νησί μας. Και αν το πρόβλημα του αεροδρομίου και το κυκλοφοριακό οξύνονται ιδιαίτερα κατά τη θερινή περίοδο, υπάρχουν άλλα πολλά που ταλαιπωρούν εδώ και χρόνια τους κατοίκους της Πάρου, αλλά δεν αποτελούν προτεραιότητες των δημοτικών αρχών και μέρος των κυβερνητικών πολιτικών διαχρονικά.  Πεζοδρόμια, σχολικά κτίρια, χώροι πολιτισμού, αναψυχής, πρασίνου και αθλητισμού, πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, το αγαθό του νερού, αποχετεύσεις,δεύτερος  περιφερειακός κλπ.

3.Πιστεύετε ότι ελλοχεύει στα αλήθεια ο κίνδυνος περί «Μυκονοποίησης της Πάρου» όπως διατείνονται οι «22» ; Επίσης φοβάστε όντως για ύπαρξη ενδεχόμενης περιβαλλοντικής ρύπανσης και επιβάρυνσης της αειφορίας  ως αποτέλεσμα της εντατικοποίησης των αερομεταφορών και του υπερτουρισμού ; Αν ναι, πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί το εν λόγω ζήτημα ;

Πρέπει να διαχωρίσουμε όσους προβληματίζονται σε σχέση με το νέο αεροδρόμιο και σε εκείνους που έχουν συνειδητή επιλογή την ακύρωση των έργων ολοκλήρωσής του. Οι πρώτοι ενδιαφέρονται για τις συνθήκες της ζωής τους και το μέλλον του τόπου τους. Οι δεύτεροι κατά βάση θέλουν να διαφυλάξουν τα δικά τους συμφέροντα. Η λεγόμενη «Μυκονοποίηση», είναι κίνδυνος που δεν έχει να κάνει αποκλειστικά με την ολοκλήρωση του αεροδρομίου. Είναι κίνδυνος ορατός για την Πάρο αλλά και τα άλλα κυκλαδονήσια με ή χωρίς αεροδρόμιο.  Έχει να κάνει με την απάντηση στο ερώτημα η πολυθρύλητη «ανάπτυξη» ποιους αφορά. Τον παριανό λαό τους νησιώτες γενικότερα ή τους επιχειρηματικούς ομίλους που εδώ και χρόνια «παίρνουν θέση» στην οικονομία του νησιών, γεγονός που σήμερα γίνεται όλο και ποιο ορατό.

Είναι γεγονός ότι η Πάρος αποτελεί ακόμα, συγκριτικά με άλλα νησιά και λόγω των χαρακτηριστικών της, επενδυτική ευκαιρία για επιχειρηματικούς ομίλους και για μεμονωμένους επισκέπτες που έχουν τη δυνατότητα επένδυσης.

Οι κίνδυνοι όμως δεν βρίσκονται σε υποδομές που βελτιώνουν τις συνθήκες ζωής και μεταφοράς, αλλά από την χωρίς αρχή και τέλος, εντατικοποιημένη εκμετάλλευση της Πάρου και όλων των νησιών στο όνομα της κερδοφορίας των επενδυτών. Έχει να κάνει με τη προσφορά και τη ζήτηση, με την αναρχία της ελεύθερης αγοράς στο πλαίσιο της σημερινής καπιταλιστικής οικονομίας.

Η αντιμετώπιση λοιπόν των προαναφερόμενων κινδύνων της θα απαιτούσε:

·       Κεντρικό  σχεδιασμό που να εκτιμά τη φέρουσα ικανότητα των νησιών. Για παράδειγμα πόσοι άνθρωποι και πόσα αυτοκίνητα μπορούν να συνυπάρχουν σε περίοδο καλοκαιρινής αιχμής;

·       Πολιτικές που προστατεύουν το φυσικό και δομημένο περιβάλλον και δεν το παραχωρούν απλόχερα στις επιχειρηματικές ορέξεις (αιγιαλοί, παραλίες κλπ).

·       Ύπαρξη υποδομών και υπηρεσιών που ικανοποιούν τις ανάγκες των ανθρώπων, που αναβαθμίζουν τη ζωή και την καθημερινότητά τους.

Βλέπετε τέτοιες πολιτικές προθέσεις;

Αντίθετα βιώνουμε διαχρονικά μια πολιτική που ξεπουλά την δημόσια περιουσία, που καταστρατηγεί κάθε προστατευτικό πλαίσιο στο όνομα της «ανάπτυξης», που εξυπηρετεί τα σχέδια των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στο τουρισμό και την ενέργεια. Όλα αυτά πάντα στο όνομα της «αειφορίας», της «βιωσιμότητας» και της «πράσινης μετάβασης».

Η απάντηση λοιπόν είναι, ναι. Θα μπορούσαν οι συνέπειες να αντιμετωπιστούν στο πλαίσιο  μιας άλλης τοπικά και κεντρικά πολιτικής, που θα αναδείκνυε τα προβλήματα της ζωής των νησιωτών, θα έπαιρνε «εντολές» από τις σύγχρονες ανάγκες τους και όχι από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.

4.Να περάσουμε τώρα στο θέμα του ΣΒΑΚ. Η δημοτική αρχή πρότεινε ένα ολιστικό σχέδιο με σκοπό την αποσυμπίεση του λιμανιού και του κέντρου της Παροικιάς. Ωστόσο ως συνδυασμός αντιδράσατε έντονα στο ενδεχόμενο  της μετατροπής της πλατείας Αγ. Νικολάου σε στάση επιβίβασης για τα ΚΤΕΛ, όπως και σε άλλα επί μέρους ζητήματα.  Σας ανησυχεί το γεγονός ότι το σχέδιο που καταθέσατε ως «Λαϊκή Συσπείρωση» στη δημόσια διαβούλευση για το ΣΒΑΚ, βρίσκει αντίθετο  μέρος των συμπολιτών μας με δεδομένο ότι η μεγάλη κυκλική διαδρομή που προτείνετε για τα ΚΤΕΛ, διέρχεται δίπλα από το αρχαίο νεκροταφείο και επιβαρύνει τη βιωσιμότητα και την αισθητική των αρχαίων ;

Θα μου επιτρέψετε να σας διορθώσω. Η δημοτική αρχή δεν πρότεινε τίποτα σε σχέση με το ΣΒΑΚ. Δεν έδωσε καν κατευθύνσεις στους μελετητές, απλά αποδέχτηκε την πρόταση τους.Επέδειξε όμως μια ακατανόητη εμμονή στο να λύσει ένα πρόβλημα που δεν ανήκει στο Δήμο, τη στάση των λεωφορείων του ΚΤΕΛ και μάλιστα καταστρέφοντας έναν από τους ελάχιστους ελεύθερους χώρους στη Παροικιά, όπως είναι η πλατεία του Αγ. Νικολάου. Αντίθετα εμείς αποδεχτήκαμε τις γενικές αρχές των μελετητών, τις λύσεις που έδιναν σε κάποιες περιπτώσεις αλλά και τις διαφωνίες μας σε άλλες. Για το λόγο αυτό στο πλαίσιο της διαβούλευσης καταθέσαμε τις προτάσεις μας. Η πρόταση μας έδινε λύση στην απρόσκοπτη κίνηση αλλά και στην αναβάθμιση της περιοχής του Αρχαίου Νεκροταφείου. Τώρα για αντιδράσεις σε σχέση με τη διέλευση δίπλα από αυτό, το ακούμε πρώτη φορά, ανεξάρτητα με τις επιμέρους διαφωνίες που μπορεί να έχει κανείς. Αντίθετα υπάρχει η καθολική αντίδραση των κατοίκων της Παροικιάς και όχι μόνο, η κινητοποίηση των συλλόγων της πόλης και 1.300 υπογραφές που απαιτούν να μην καταστραφεί αλλά να αναβαθμιστεί το πάρκο του Αγ. Νικολάου.

5. Πρόσφατα είδαμε κινητικότητα και σε ό,τι έχει να κάνει και με τη μεταφορά του επιβατικού λιμανιού. Μάλιστα δημιουργήθηκε ομάδα προκαταρκτικής αξιολόγησης σημείων του νέου λιμανιού. Συμφωνείτε με τη μεταφορά του επιβατικού λιμανιού στο πίσω μέρος του νησιού ;

Κατ’ αρχάς να ξεκαθαρίσουμε ότι αυτό που ονομάζετε κινητικότητα, με τα σημερινά δεδομένα, σημαίνει ότι οποιοδήποτε έργο θα υλοποιηθεί μετά από 25 χρόνια. Αυτό που επείγει λοιπόν είναι η ολοκλήρωση του master plan του υπάρχοντος λιμανιού, μια μελέτη ακόμα, που η δημοτική αρχή παλιδρομεί και η οποία είναι σε εκκρεμότητα. Κατά την άποψη μας χωροθέτηση νέου επιβατικού λιμένα, αν γίνει, πρέπει να γίνει στη παράκτια περιοχή από Παροικιά μέχρι Νάουσα, για λόγους ευνόητους και μη. Ο κύριος όγκος για παράδειγμα επιβατών και οχημάτων κινείται προς αυτούς τους δυο μεγαλύτερους οικισμούς. Οπουδήποτε αλλού το λιμάνι σημαίνει επιβάρυνση του οδικού δικτύου του νησιού.

6.Όσον αφορά τώρα το εμπορικό λιμάνι, είδαμε ότι στην κοινότητα Μάρπησσας υπάρχει έντονη ανησυχία, ότι η διέλευση των οχημάτων θα γίνεται μέσα από τους οικισμούς Μάρπησσα και Πίσω Λιβάδι. Μάλιστα αυτό αποτυπώθηκε και σε ανακοίνωση του κοινοτικού συμβουλίου. Συμπάσχετε με τους κατοίκους της κοινότητας ; Σε ποιες κινήσεις προτίθεστε να προβείτε για την αντιμετώπιση του προβλήματος  ;

Η ανησυχία των κατοίκων της περιοχής είναι δικαιολογημένη. Η δική μας θέση από το 2019 είναι ότι η μελέτη του έργου του εμπορικού λιμανιού πρέπει να περιλαμβάνει και τη χάραξη νέου οδικού άξονα ο οποίος θα διέρχεται έξω από τους οικισμούς. Μας ανησυχεί το γεγονός ότι παρά την επιμονή μας και σχετική ερώτηση προς τον Δήμαρχο, μέχρι σήμερα δεν έχουμε πάρει απάντηση, όπως άλλωστε και η κοινότητα Μάρπησσας στο σχετικό της ερώτημα. Οι κάτοικοι της Μάρπησσας και της ευρύτερης περιοχής πρέπει να γνωρίζουν τι θα συμβεί στο τόπο τους.

7. Κάποιοι πιστεύουν ότι οι κομματικές ταμπέλες δεν έχουν θέση στις τοπικές κοινωνίες. Ως εκ τούτου σας κατηγορούν για το γεγονός ότι χρησιμοποιήσατε το όνομα της Λαϊκής Συσπείρωσης (που αναφέρεται ευθέως στο ΚΚΕ) στο συνδυασμό σας. Τί έχετε να τους πείτε ;

Η αντίληψη που θέλει δήθεν την πολιτική έξω από τα όργανα διαχείρισης της τοπικής εξουσίας, σε κάποιες περιπτώσεις είναι αφελής, σε άλλες είναι σκόπιμη. Αυτοί λοιπόν που λειτουργούν με σκοπιμότητα, θέλουν να αποκρύψουν ότι η τοπική διοίκηση σήμερα αποτελεί την προέκταση των κρατικών μηχανισμών στις τοπικές κοινωνίες για την επιβολή της κεντρικής πολιτικής. Δεν υπάρχει σήμερα αυτοδιοίκηση. Υπάρχει το επιτελικό κράτος που με το νομοθετικό πλαίσιο που έχει διαμορφώσει , οι Δήμοι και οι Περιφέρειες εξιδεικεύουν τη πολιτική του τοπικά.

Ειλικρινά, δεν κατανοώ ποια είναι η «κατηγορία». Η πολιτική μου τοποθέτηση είναι γνωστή όπως άλλωστε και όλων των υποψηφίων Δημάρχων. Γιατί αποτελεί κατηγορία η μη απόκρυψη της πολιτικής σου ταυτότητας και αποτελεί «πλεονέκτημα» η απόκρυψη της κάτω από το πέπλο του δήθεν «ανεξάρτητου» ή του «υπερκομματικού».

Ίσα –ίσα που αποτελεί την απαρχή ψεύτικων υποσχέσεων και υποταγής σε πολιτικές που δεν υπηρετούν το λαό. Διαφορετικά γιατί να κρύβεσαι;

Η «Λαϊκή Συσπείρωση»  είναι η γενικευμένη ονομασία των συνδυασμών που στηρίζει το ΚΚΕ στους Δήμους και τις Περιφέρειες της χώρας. Συνδυασμοί που στηρίζονται σε προγραμματικές δεσμεύσεις με στόχο να υπηρετήσουν τα κατά τόπους λαϊκά συμφέροντα και όχι να συγκροτηθούν στη λογική «είμαι καλό παιδί, έλα μαζί μου» ή «ποια είναι η ανάγκη σου να την βολέψω».

Η «Λαϊκή Συσπείρωση»  είναι ο μακροβιότερος συνδυασμός στην Πάρο και με διαρκώς ανερχόμενα ποσοστά από το 2010, καταγράφοντας στις τελευταίες εκλογές το 49,02%, το μεγαλύτερο ποσοστό πανελλαδικά στην Α’ Κυριακή. Αυτό δεν οφείλεται στην εκλογική δύναμη του ΚΚΕ στη Πάρο, ούτε πανελλαδικά τα ποσοστά της εκφράζουν την εκλογική δύναμη του ΚΚΕ. Οφείλεται κυρίως στην εμπιστοσύνη των ανθρώπων στο συνδυασμό μας, στη συνέπεια  και τη σταθερότητα λόγων και έργων, που έχουμε επιδείξει όλα αυτά τα χρόνια. Από την άλλη  αποσιωπάται σκόπιμα από τους εκφραστές αυτής της «κατηγορίας», ότι ο συνδυασμός της Λαϊκής  Συσπείρωσης δεν αποτελείται μόνο από μέλη, οπαδούς και ψηφοφόρους του ΚΚΕ αλλά από ανθρώπους που συμφωνούν σε λιγότερα ή περισσότερα με μας  και πάντως με τις προγραμματικές μας δεσμεύσεις.

8. Με δεδομένο ότι βαδίζουμε σιγά σιγά προς τις δημοτικές εκλογές του 2023, σας ρωτάω ευθέως. Θα ξανα είστε υποψήφιος δήμαρχος ; Αν ναι, θα επιδιώξετε να συσπειρώσετε στελέχη από την λεγόμενη «πληθυντική αριστερά» όπως κάνατε και στις τελευταίες εκλογές ;

Δείτε κύριε Μπελδέκο. Τη λογική ότι βαδίζουμε στις εκλογές του 2023, την αφήνουμε για όλους εκείνους που επιδιώκουν να συγκροτήσουν συνδυασμούς στη λογική του «θα έρθεις μαζί μου;», χωρίς όραμα, χωρίς προγραμματικές δεσμεύσεις. Ενδεχομένως με «δέσμευση», μια θέση μετεκλογικά.

Αναφερόμαστε σε όλους τους εν δυνάμει υποψηφίους και ιδιαίτερα στο Δήμαρχο, που δεν λέω, σε αυτό το «άθλημα» είναι αρκετά καλός, και τους δίνουμε δυο συμβουλές. Είμαστε στη μέση της δημοτικής θητείας και αν σκέφτεται κανείς το «επόμενο ταξίδι» από τώρα, σημαίνει εγκατάλειψη των προβλημάτων που έχει ο τόπος, παραπομπή στις καλένδες της ικανοποίησης των αναγκών μας, και αυτά είναι πάρα πολλά όπως ξέρετε. Από την άλλη ας υπάρχει μέτρο στο «ψάρεμα». Είναι και προσβλητικό το «διπλάρωμα» ενεργών δημοτικών συμβούλων για να τους πάρουν μαζί τους, πολύ περισσότερο, όχι στη λογική της προγραμματικής συμφωνίας αλλά στον αριθμό των ψηφοφόρων που «κουβαλούν».

Αυτό για παράδειγμα που θα έπρεπε να απασχολεί θα ήταν να αντιμετωπιστεί σήμερα το πρόβλημα του Δήμου, που λόγω έλλειψης προσωπικού και κακής διαχείρισης του από μέρους Δημοτικής Αρχής, δεν είναι σε θέση να πληρώσει τους προμηθευτές του και κινδυνεύει ακόμα να χάσει και την επάρκεια έργων.

Αυτοί είναι οι δικοί μας προβληματισμοί και δεν θα ανοίξουμε την προεκλογική περίοδο δυο χρόνια πριν από τις εκλογές, όπως άλλωστε κάνουμε κάθε φορά. Προσηλωμένα και αταλάντευτα , είμαστε παρόντες, μας απασχολούν τα προβλήματα του νησιού μας, οι ανάγκες των ανθρώπων, η ανάδειξη τους και η πίεση που μπορούμε να ασκούμε για τη λύση τους.

9. Στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο εισήχθη προς επικύρωση, το ψήφισμα του περιφερειακού συμβουλίου που αφορά το θέμα των ανεμογεννητριών. Το ψήφισμα, το οποίο εγκρίθηκε από το δημοτικό συμβούλιο, ανέφερε μεταξύ άλλων ότι δεν θα εκδοθεί καμία νέα άδεια για αιολικά πάρκα. Επίσης προβλέπει  ότι τα πάρκα που έχουν ήδη αδειοδοτηθεί θα χωροθετηθούν σε υπεράκτιες θαλάσιες περιοχές. Η Λαϊκή Συσπείρωση τόσο σε επίπεδο Περιφερειακού Συμβουλίου, όσο και σε επίπεδο δημοτικού Συμβουλίου ψήφισε κατά. Μπορείτε να μας εξηγήσετε τους λόγους ;

Διαφωνήσαμε κάθετα με το ψήφισμα του περιφερειακού συμβουλίου και ζητήσαμε να επιστραφεί ως απαράδεκτο γιατί επιδεικτικά αγνοεί και ουσιαστικά σαμποτάρει των αγώνα των νησιωτών που αντιστέκονται στη καταστροφή των νησιών και ειδικότερα των παριανών.

Επιστήσαμε στο Δήμαρχο το γεγονός ότι αναλαμβάνει σοβαρή ευθύνη «αδειάζοντας» τον παριανό λαό και τα αιτήματα του, επιχειρώντας να προκαλέσει τη διάσπαση των δυνάμεων του κινήματος που έχει αναπτυχθεί στο νησί μας κατά των Αιολικών Πάρκων.

Στο ψήφισμα :

1. Ζητείται αναστολή εκτέλεσης των αδειών των Αιολικών Πάρκων και όχι κατάργηση τους, που είναι εδώ και χρόνια, το αίτημα του παριανού λαού.

2.  Προτείνεται  η τοποθέτηση τους σε παράκτιες περιοχές και νησίδες με το αστείο αίτημα της έγκρισης των αδειών από τα δημοτικά συμβούλια και τα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής, όταν γνωρίζουν πολύ καλά , ότι καμιά απόφαση δεν είναι πάνω από τον εθνικό σχεδιασμό και δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα.

3. Θέλουν να αγνοούν ότι ο κρατικός ενεργειακός σχεδιασμός σήμερα απαξιώνει τις ενεργειακές δυνατότητες της χώρας, στο όνομα της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.

4.  Καμιά αναφορά στο υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο που επιταχύνει τις διαδικασίες αδειοδότησης ΑΠΕ, διευκολύνει τις σχετικές επενδύσεις και αγνοεί τις τοπικές κοινωνίες στο όνομα του επιχειρηματικού κέρδους. Παράδειγμα η αδειοδότηση του υβριδικού πάρκου στα «Θαψανά», στο οροπέδιο πάνω από τη μονή των Αγ. Αναργύρων.

5.  Κουβέντα στα ψηφίσματα τους για την αύξηση τιμών του ηλ. ρεύματος και των προϊόντων, που είναι αποτέλεσμα των σχεδιασμών της «πράσινης ανάπτυξης» και της απελευθέρωσης της ενέργειας.

Γιατί άραγε κάνουν προτάσεις για το πού θα πάνε οι ενεργειακοί όμιλοι τις επενδύσεις τους και δεν προβάλλουν τα προβλήματα των νησιωτών ; Με ποιόν είναι τελικά; Με τους ομίλους ή με τους νησιώτες ;

Εμείς θεωρούμε ότι η περίοδος των «κοινών ψηφισμάτων» είναι στη κατεύθυνση εκτόνωσης της αντίδρασής των νησιωτών ενόψει του νέου νόμου για τα ενεργειακά στο πλαίσιο της «πράσινης μετάβασης» και για το λόγο αυτό καλούμε τον παριανό λαό και όλους τους νησιώτες να δυναμώσουν τον αγώνα τους.