Σήμερα, Κυριακή, 22 Δεκεμβρίου, η εκκλησία μας τιμά σύμφωνα με το εορτολόγιο τη μνήμη των Αναστασίας Φαρμακολύτριας, Αγίου Ζωίλου, Δικαίων Πατριάρχου Iακώβ υιού Iσαάκ – Iακώβ υιού Mατθάν και Ιωσήφ υιού Iακώβ, Κυριακή προ της Χριστού γεννήσεως.
Τα ονόματα που γιορτάζουν σήμερα είναι τα εξής:
Αναστασία, Νατάσα, Νανά, Τασία, Σία, Τατία, Τάσα, Τέσα, Σάσα*
Ζωΐλος, Ζωΐλα
Ιακώβ
Γιακουμής*
Ιωσήφ, Σήφης, Ιωσηφίνα, Ζοζεφίνα, Τζέσικα, Τζέσσικα*
*Υπάρχουν και άλλες ημερομηνίες που γιορτάζει αυτό το όνομα.
Ανατολή ήλιου: 07:38 – Δύση ήλιου: 17:09
Σελήνη 21.7 ημερών
Αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια
Η Αγία Αναστασία γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ρώμη στα τέλη του 3ου μ.Χ. αιώνα. Ήταν κόρη αρχοντικής οικογένειας. Πατέρας της ήταν ο Πραιτέξτατος, ισχυρός προύχοντας τη ρωμαϊκή εποχή και ειδωλολάτρης. Η μητέρα της Φλαβία ήταν χριστιανή.
Η Αναστασία βαφτίστηκε χριστιανή και ανατράφηκε από τη μητέρα της. Την οδήγησε μάλιστα στον χριστιανό διδάσκαλο Χρυσόγονο, που μετά το θάνατο της μητέρας της ανέλαβε πλήρως τη διδασκαλία της. Όταν η Αναστασία έφτασε σε ώριμη ηλικία, ο πατέρας της την πίεζε να παντρευτεί τον Ρωμαίο Πόπλιο, πράγμα το οποίο και έγινε παρά τη θέλησή της. Η Αναστασία απέφυγε τον Πόπλιο σαρκικά, προφασιζόμενη ότι ήταν ασθενής, νόσο αεί προφασιζόμενη όπως αναγράφει το συναξάριό της, ενώ αυτός της κατέτρωγε την περιουσία σε ειδωλολατρικές και άσωτες εκδηλώσεις. Η Αναστασία υπέφερε πολύ, διότι δεν μπορούσε να εκπληρώσει ελεύθερα τις χριστιανικές της υποχρεώσεις.
Ο αιφνίδιος θάνατος του συζύγου της, ελευθέρωσε όλες τις δυνατότητες της Αναστασίας. Έτσι διέθετε όλα της τα πλούτη, το χρόνο, τη δράση και την αγάπη της στο να επισκέπτεται στις φυλακές τους φυλακισμένους Χριστιανούς, να τους ενισχύει και να τους ενθαρρύνει, ώστε να μην δειλιάσουν μπροστά στο μαρτύριο. Έγινε αλείπτρια, δηλαδή προπονήτρια, πολλών μαρτύρων που οφείλουν το ένδοξο μαρτυρικό τους τέλος στην ενθάρρυνση και τη στήριξη της Αναστασίας.
Στο έργο της αυτό δεν περιορίστηκε μόνο στη Ρώμη αλλά άπλωσε τη δράση της μέχρι την Ανατολή, έως τη Νικομήδεια της Μικράς Ασίας, αφού διέτρεξε το Ιλλυρικό και τη Μακεδονία, όπου έδρασε κυρίως στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Η άκαμπτη και ανυποχώρητη Αναστασία τελικά δέθηκε σε πασσάλους και δεμένη ως ήταν παραδόθηκε στη φωτιά στις 22 Δεκεμβρίου του 303 ή 304 μ.Χ. στη Θεσσαλονίκη (ή κατά άλλους στο Σίρμιο), ενώ άλλες πηγές τοποθετούν το μαρτύριό της στη Ρώμη.
Το τίμιο σώμα της Αναστασίας το παρέλαβε, σύμφωνα με τα συναξάρια, μια ευσεβής αρχόντισσα, χρησιμοποιώντας τη γνωριμία της με τον τοπικό Έπαρχο. Το ενταφίασε στον κήπο της οικίας της. Αργότερα έκτισε εκεί χριστιανικό ναό.
Άλλες πηγές αναγράφουν ότι ο σύζυγος της Αναστασίας, Πόπλιος, τη φυλάκισε γιατί δεν κατάφερε να τη μεταστρέψει στην ειδωλολατρία. Τον δε διδάσκαλό της Χρυσόγονο, τον έκλεισε ο Διοκλητιανός σε φυλακή και τον βασάνιζε, διότι δίδασκε με παρρησία και πολλή επιτυχία τον Χριστιανισμό. Σώζεται αλληλογραφία μεταξύ της Αγίας Αναστασίας, τον καιρό που την είχε φυλακίσει ο άνδρας της, για να εμποδίσει τη φιλάνθρωπη δράση της και του Χρυσογόνου, όταν ήταν και αυτός στη φυλακή. Τον Χρυσόγονο ακολούθησε η Αναστασία στη μαρτυρική του πορεία από τη Ρώμη στη Νικομήδεια, αφού εν τω μεταξύ αποφυλακίσθηκε μετά τον θάνατο του συζύγου της (ο Πόπλιος πήγε πρέσβης στην Περσία, όπου τον βρήκε αιφνίδιος θάνατος).
