Στις 30 Οκτωβρίου του έτους 1963, πριν από 50 χρόνια, στο συμβολαιογραφείο του συμβολαιογράφου Αθηνών Άγγελου Λουκά Γεωργίου, ενώπιον δύο διακεκριμένων Παριανών, του δικηγόρου Νίκου Μαρινόπουλου και του υπαλλήλου Φραγκίσκου Λεβέντη, που παρέστησαν ως μάρτυρες, ο αείμνηστος Φραγκίσκος Ιωάννου Βελέντζας, συνταξιούχος ναυτικός, δήλωσε ότι συνιστά στην Παροικία της Πάρου κοινωφελές Ίδρυμα με την επωνυμία «Βελέντζειο Ίδρυμα Προνοίας και Μορφώσεως» το οποίο αποτελεί νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου.
«Σκοπός του Ιδρύματος είναι η δωρεάν παροχή στέγης, τροφής, ιατροφαρμακευτικής περιθάλψεως και μορφώσεως των πρωτευόντων μεταξύ των απόρων μαθητών, αποφοίτων των Δημοτικών Σχολείων των νήσων Πάρου και Αντιπάρου και δια το οποίον Ίδρυμα δωρείται δια δωρεάς εν ζωή ισχυράς και αμετακλήτου, δ΄οιονδήποτε λόγον και αιτίαν, δια του παρόντος το επί της οδού Αστυδάμαντος 83 και Αλκιμάχου επταώροφον ακίνητον αυτού, όπερ τυγχάνει μεμισθωμένον ως κλινική…»
Η ιδρυτική πράξη του Ιδρύματος εγκρίθηκε με το υπ΄αριθμόν 804/1963 Βασικό Διάταγμα.
Με νεότερη απόφαση του Εφετείου Αθηνών, την 899 του 1977 προστέθηκαν πέραν των σκοπών που αναφέρονται στην ιδρυτική πράξη του Ιδρύματος και οι εξής:
Α. Η παροχή στους κατοίκους και στους διαμένοντας στην Πάρο και την Αντίπαρο υγειονομικής περιθάλψεως και η δημιουργία αρχικά υγειονομικού σταθμού και στη συνέχεια μεγαλύτερης νοσηλευτικής μονάδος.
Β. Η ενίσχυση και εξοπλισμός ημιορεινού υγειονομικού σταθμού.
Γ. Η παροχή στέγης, τροφής και εν γένει περιθάλψεως σε απόρους ηλικιωμένους κατοίκους.
Δ. Η ανάπτυξη του μορφωτικού και πολιτιστικού επιπέδου με τη δημιουργία πνευματικού κέντρου.
Στις 28 Μαρτίου του 1983 με απόφαση του Εφετείου Αθηνών που έχει αριθμό 2655 οι σκοποί του ιδρύματος τροποποιήθηκαν.
Προτεραιότητα δόθηκε στην ανέγερση του Κέντρου Υγείας σε συνεργασία με το υπουργείο Υγείας.
Η δαπάνη της ανεγέρσεως του κτιρίου βάρυνε το Ίδρυμα με το ποσόν των 60. 000.000 δραχμών, ενώ οι δαπάνες εξοπλισμού και λειτουργίας το Δημόσιο.
Το Βελέντζειο σύμφωνα με την απόφαση του Εφετείου είχε τη δυνατότητα να επιχορηγεί το Κέντρο Υγείας για την πρόσληψη γιατρών ειδικοτήτων.
Δεύτερος σκοπός του Ιδρύματος ήταν η ανέγερση πολιτιστικού κέντρου στην Παροικιά και μετά την εκπλήρωση των πιο πάνω σκοπών , η δημιουργία γηροκομείου και η ίδρυση οικοτροφείου, για την παροχή στέγης, τροφής, περιθάλψεως και γενικά μορφώσεως στους πρωτεύοντες μαθητές, μεταξύ των απόρων με βάση τον κανονισμό του.
10 χρόνια αργότερα, στις 2 Νοεμβρίου του 1993, το Εφετείο Αθηνών με την 6827 απόφασή του, καθορίζει εκ νέου τους σκοπούς του Ιδρύματος ως ακολούθως:
(Το εφετείο Αθηνών)… Αποφαίνεται ότι σκοποί για τους οποίους πρέπει να διατεθούν τα εισοδήματα από την περιουσία του αιτούντος είναι οι ακόλουθοι:
Α. Η συμπλήρωση του ανεγερθέντος ήδη από το Ίδρυμα σε συνεργασία με το Δημόσιο «ΒΕΛΕΝΤΖΕΙΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΠΑΡΟΥ», σύμφωνα με την 2655/1983 Εφ. Αθηνών, με την προσθήκη πτερύγων ή μονάδων σ΄αυτό. Η επιχορήγηση τούτου σε συνεργασία με το Δημόσιο ή μη για τη πιο πέρα πληρέστερη παροχή ιατρονοσοκομειακής περιθάλψεως των διαμενόντων στην Πάρο, για τον συνεχή εκσυγχρονισμό του, την συντήρησή του και την εξασφάλιση της διαρκούς λειτουργίας του (ή δυνατότητα επιχορηγήσεως του Κέντρου Υγείας για πρόσληψη ιατρών-ειδικοτήτων που δεν διαθέτει τούτο, παραϊατρικού και λοιπού προσωπικού και βελτίωση πάσης φύσεως εξοπλισμού κ.λ.π.).
Η δυνατότητα παροχής οικονομικής ενισχύσεως σε ασθενείς Παριανούς και Αντιπαριανούς, που χρειάζονται ιατρική νοσηλεία και περίθαλψη εκτός Πάρου ή Ελλάδας και δεν έχουν την προς τούτο οικονομική δυνατότητα, μετά από αντικειμενική και με πολύ φειδώ απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου.
Β. Η ανέγερση «Πολιτιστικού Πνευματικού Κέντρου» στην Παροικία Πάρου, σε οικόπεδο που ήδη διατέθηκε από το δήμο Πάρου ή που θα διατεθεί μελλοντικά και η εν συνεχεία λειτουργία τούτου με ευθύνη και δαπάναις του Ιδρύματος είτε και με συμμετοχή στις δαπάνες τούτου άλλων φορέων (Δημόσιο, Κοινότητες, Δήμος, εκκλησία κ.λ.π.), που να καλύπτει οποιουςδήποτε τομείς από το όλο φάσμα της πολιτιστικής, πνευματικής και κοινωνικής ζωής των νησιών Πάρου-Αντιπάρου και να στεγάζει και τα γραφεία του Ιδρύματος.
Το Πολιτιστικό Κέντρο θα φέρει το όνομα «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΕΛΕΝΖΕΙΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ» θα λειτουργεί με βάση «κανονισμό» που θα καταρτίσει το Δ.Σ. του Ιδρύματος πριν από την έναρξη λειτουργίας του, κηρυσσομένων των διατάξεων του παρόντος, και θα διοικείται είτε από το Δ.Σ. του Ιδρύματος, είτε κατ΄εκχώριση εξουσιών από ειδική «Επιτροπή» εκ δύο μελών, εκ των οποίων ο ένας θα είναι ο Διευθυντής του κέντρου αυτού και ο άλλος ( που πρέπει να είναι οπωσδήποτε μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος) ταμίας και αναπληρωτής Δ/ντής.
Γ. Η μετά την αποπεράτωση του κτιρίου του πολιτιστικού Κέντρου δυνατότητας διάθεσης χρημάτων (υπό μορφήν δωρεών ή συμμετοχής σε συγκεκριμένο σκοπό) για την δημιουργία ή βελτίωση «Αθλητικού Κέντρου Νεότητος» στην Πάρο ή για τη βελτίωση των εγκαταστάσεων ή της λειτουργίας του «Δημοτικού και Εκκλησιαστικού Γηροκομείου Πάρου» ή για την ίδρυση μετά την πραγματοποίηση των πιο πάνω σκοπών, οικοτροφείου για την παροχή στέγης, τροφής, περίθαλψης και γενικά μορφώσεως στους άπορους μαθητές Δημοτικού και Γυμνασίου-Λυκείου, ή στους ορφανούς από μητέρα τέτοιους μαθητές των νησιών Πάρου-Αντιπάρου, που θα στεγάσει σε ειδική πτέρυγα του Πολιτιστικού κέντρου, ή αλλοιώς η οικονομική ενίσχυση ορφανών και απόρων μαθητών της Πάρου και της Αντιπάρου, σε περίπτωση που κρίνεται ασύμφορος η δημιουργία ειδικού οικοτροφείου, με βάση κανονισμό που θα καταρτισθεί από Δ.Σ. με σπουδές στην Πάρο ή ΑΕΙ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 2 Νοεμβρίου 1993, δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του στις 3 Νοεμβρίου 1993.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Οι τροποποιήσεις των σκοπών του Ιδρύματος γίνονταν και γίνονται πάντοτε έπειτα από αίτηση του Διοικητικού του Συμβουλίου προς το Εφετείο Αθηνών και ο λόγος των τροποποιήσεων ήταν η επικαιροποίηση των σκοπών του Ιδρύματος για να προσαρμοστούν αυτοί με τη ζώσα πραγματικότητα της Πάρου και της Αντιπάρου.
Επειδή, από το 1993 μέχρι σήμερα, δεν έχει υπάρξει άλλη τροποποίηση των σκοπών του Ιδρύματος, ισχύουν αποκλειστικά και μόνο οι σκοποί που καθόρισε το Εφετείο Αθηνών με την απόφαση 6827/1993.
Όσοι κατά καιρούς ισχυρίστηκαν, ότι οι σκοποί του Βελεντζείου τροποποιήθηκαν από το 1993 και μετά, ή δεν γνώριζαν ή έπεσαν θύματα παραπληροφόρησης ή έλεγαν ψέματα συνειδητά.
*Όπως δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο oreaparos.blogspot.com από τον κο Κώστα Αργουζή, πρώην Δήμαρχο Πάρου
