Αθαν. Μαρινόπουλος: Βήμα... σημειωτόν

Δεν υπάρχει ούτε μία πιθανότητα να κάνει άλμα προς τα εμπρός η χώρα μας , αν δεν γίνουν δύο γενναίες μεταρρυθμίσεις , που συνεχώς εξαγγέλλονται , αλλά ποτέ δεν προγραμματίζονται και φυσικά ποτέ δεν υλοποιούνται.

Εκείνη που «ισχυροποιεί» το κράτος και εκείνη που το … «αποδυναμώνει».

Για πολλά χρόνια οι προσδοκίες διάφορων «θεωρητικών» προσβλέπουν στην επανίδρυση της δημόσιας διοίκησης από την μία μεριά και στην αυτονόμηση της τοπικής αυτοδιοίκησης από την άλλη.

Τα εμπόδια όμως είναι ανυπέρβλητα (όπως φαίνεται) και εδράζονται σε πολέμιους που βρίσκονται «εντός των τειχών».

Είναι τα «είδωλα» εκείνων των ισχυρότατων κρατικών λειτουργών που κατευθύνουν υπουργούς , ακόμη και πρωθυπουργούς και η λογοτεχνία του Κάφκα απεικονίζει στην «Δίκη» και στον «Πύργο».

Και φυσικά είναι και οι ίδιοι οι πρωθυπουργοί και υπουργοί που δεν θέλουν να «μοιραστούν» την εξουσία.

Έτσι τουλάχιστον το αντιλαμβάνονται…

Αυτή η ετερόκλητη «συμμαχία» δεν αφήνει τίποτε να προχωρήσει και όταν ακόμη βρεθεί κάποιος «φιλότιμος μεταρρυθμιστής» , τον τρώει η «μαρμάγκα».

Η σύγκρουση με την αναξιοκρατία και το βαθύ πελατειακό κράτος είναι «εκ των ουκ άνευ» για την επιβίωση της Ελλάδας.

Παρά τα συνεχόμενα μνημόνια και τις «προτροπές» των Βρυξελλών το «τέρας ζει και βασιλεύει».

Από την άλλη μεριά οι «πολέμιοι» της αυτοδιοίκησης βρίσκονταν πάντα στις κεντρικές κυβερνήσεις και δεν της επέτρεπαν να διεκδικήσει το μερίδιο συμμετοχής στην άσκηση της εξουσίας που κατά το Σύνταγμα της ανήκει.

Διατηρώντας πάντα στα χέρια τους τα πανίσχυρα όπλα των προϋπολογισμών , των αρμοδιοτήτων και των διορισμών κρατούν «σιδηροδέσμιους» τους Δήμους της χώρας.

Και φυσικά μέσω των «ταϊσμένων» μέσων μαζικής ενημέρωσης παρουσιάζουν τους αυτοδιοικητικούς ανίκανους να διαχειριστούν «τα του οίκου τους».

Μη πέσετε κι εσείς στην παγίδα τους από «παραδείγματα αδύναμα» που ίσως γνωρίζετε.

Όταν η αυτοδιοίκηση γίνει πραγματική αυτοδιοίκηση , εκεί θα χωρίσει «η ήρα από το στάρι» που λέει κι ο λαός μας.

Τότε σιγά-σιγά αλλά σταθερά , θα συμμετάσχουν και θα «αναδειχθούν» εκείνοι που «αξίζουν».

Το ίδιο και στην δημόσια διοίκηση , πρέπει με νομοθετικές πρωτοβουλίες να ισχύσει το άρθρο του πρώτου συντάγματος της Επιδαύρου που «χάθηκε στην πορεία».

«Όλοι οι Έλληνες εις όλα τα αξιώματα και τας τιμάς έχουσι το αυτό δικαίωμα , δοτήρ δε τούτων μόνη η αξιώτης εκάστου».

Ισότητα και … αξιοκρατία.